جداسازی و شناسایی باکتریهای همزیست در دستگاه گوارش موریانه ی anacanthotermes vagans hagen (isoptera: hodotermitidae) و بررسی اثرات دو ترکیب پادآفت زیستی روی موریانه

موریانه¬ی زیر¬زمینی hagen (isoptera: hodotermitidae) anacanthotermes vagansبه عنوان یکی از آفات مهم چوب و محصولات سلولزی در اماکن مسکونی و تاریخی شناخته شده است. موریانه¬ها برای هضم سلولز به جامعه¬¬ی میکروبی همزیست در لوله¬ی گوارش خود وابسته بوده که نقش¬های فیزیولوژیکی مهمی مانند تجزیه¬ی مواد لیگنوسلولزی، تولید متان، استات، تثبیت نیتروژن در لوله¬ی گوارش موریانه را انجام می¬دهند. در این تحقیق به منظور جداسازی و شناسایی باکتری¬های تجزیه کننده¬ی ترکیبات لیگنوسلولزی، از محیط¬های کشت جامد و مایع محتوی کاه گندم، لیگنین اسیدهیدروکلریدریک، محیط¬های مایع محتوی کاغذ صافی، آگار- سلولز و آگار سلولز- رنگ کنگو قرمز استفاده شد. سپس جدایه¬ها براساس رنگ¬آمیزی گرم و آزمایش¬های بیوشیمیایی شناسایی شدند. هم¬چنین آزمون¬های زیست¬سنجی به منظور بررسی اثر دو پادآفت زیستی، فلوفنوکسورون با غلظت¬های 1000، 2500و 5000 پی¬پی¬ام و ریفامپین با غلظت¬های 1250، 2500 و5000 میکروگرم در میلی¬لیتر روی میزان تغذیه¬ و مرگ و میر موریانه انجام گرفت. حساسیت باکتری¬های جداشده از لوله¬ی گوارش موریانه، نسبت به آنتی¬بیوتیک ریفامپین، با استفاده از روش¬های کیفی و کمی برای تعیین حداقل غلظت ممانعت کننده از رشد باکتری¬ها بررسی شد. با توجه به آزمایش¬های انجام شده و با استفاده از محیط¬های کاملاً اختصاصی، 13 جدایه¬ی تجزیه کننده¬ی لیگنین و 2 جدایه¬ی تجزیه کننده¬ی سلولز استخراج و با استفاده از رنگ آمیزی گرم و آزمایشاتی نظیر کاتالاز، اکسیداز، رشد یا عدم رشد در محیط مک کانکی و خصوصیات جدایه¬ها در این محیط، واکنش در محیط سه قندی آهن¬دار، آزمایش¬های مصرف سیترات، تولید آنزیم اوره آز، حرکت و غیره شناسایی شدند. از میان جدایه-های گوناگون تجزیه کننده لیگنین، جنس¬های enterobacter و klebsiella دارای بیشترین میزان رشد در محیط¬های انتخابی بودند. باکتری-های lentus staphylococcus و subtilis bacillus از محیط¬های کشت محتوی سلولز جداسازی شدند. اغلب باکتری¬های استخراجی نسبت به ریفامپین حساس بوده و در غلظت¬های بالاتر ریفامپین، تراکم آنها کاهش یافت. هم¬چنین افزایش مرگ و میر موریانه¬ها با کاربرد دو پادآفت زیست، فلوفنوکسورون و ریفامپین نشان¬دهنده¬ی رابطه¬ی مستقیم مرگ و میر با افزایش غلظت به کار رفته در آنها بود. به¬طوری¬که مقدار lt50 برای غلظت 5000 پی¬پی¬ام فلوفنوکسورون، با 5/5 روز کمترین زمان بود. هم¬چنین کمترین زمان کشندگی به غلظت 5000 میکروگرم در میلی¬لیتر از ریفامپین، با مقدار 3/5 روز تعلق گرفت. بنابراین استفاده از آفت¬کش¬های زیست منطقی مانند بازدارنده¬های سنتز کیتین و آنتی بیوتیک¬ها، می¬تواند نمایانگر یک تاکتیک امیدوار کننده در مدیریت پایدار موریانه¬های زیرزمینی باشد.